HAAGSE KUNST-GROEPEN

Den Haag heeft 2 belangrijke kunstgroepen en dat zijn PULCHRI & DE HAAGSE KUNSTKRING

Hans de Groot werd lid van de HAAGSE KUNSTKRING

PULCHRI STUDIO

HAAGSE KUNSTKRING

 

Openingstijden tentoonstellingen

Woensdag         12:00-17:00

Donderdag        12:00-17:00

Vrijdag               12:00-17:00

Zaterdag           13:00-17:00

Zondag              13:00-17:00

Toegang tentoonstellingen gratis

Gegevens

Haagse Kunstkring
Denneweg 64
2514 CJ Den Haag
Telefoon: (070) 3647585

Email: info@haagsekunstkring.nl

https://www.haagsekunstkring.nl/

Haagse Kunstkring
Denneweg 64
2514 CJ Den Haag
Telefoon: (070) 3647585

Email: info@haagsekunstkring.nl

 

Nieuwsbrief 28 september - 4 oktober 2023

 

Nieuwsflits 1. Opening nieuwe exposities


Zaterdag 30 september, vanaf 15.30 uur


Wie van onze stad houdt kan zijn hart ophalen bij de nieuwe expositie in de Lange- en Hoge Zaal. Dertien kunstenaars hebben zich door Den Haag laten inspireren. Het resultaat is te zien in de groepsexpositie ‘Locatie Den Haag’

In de Albert Vogelzaal exposeren vijfenveertig kunstenaars van de Haagse Kunstkring onder het motto ‘Bestiaire; dieren paraderen door de Haagse Kunstkring’. Dit is een ledententoonstelling geïnspireerd op ‘Le Bestiaire ou Cortège d’ Orphée (1911)’, de dichtbundel van dichter Guillaume Apollinaire en beeldend kunstenaar Raoul Dufy.

 

En in de tuin is er weer een nieuwe beeldenexpositie! Met o.a. de hoog op de pootjes staande glazenwasser met lichtgevende ogen (‘het schrijverke’) van Peter van Loon en de schildpad van Hans la Hey.

 

ACTIVITEITEN

 

Woensdag 18 oktober, 14.00-16.00 uur

 

Middag voor kinderen (7 – 12 jaar) die begint met een spannende korte voorstelling gebaseerd op Le Bestiaire.

Le dromedaire, collage, Marieke Wouters

Deze middag begint met een spannende korte voorstelling gebaseerd op Le Bestiaire.

Door:

Amanda Wolzak,

Anita Poolman 

Hans de Groot.

 

Daarna werken de kinderen samen met beeldend kunstenaars

Enny Kleikamp- van Leeuwen,

Suus Zweekhorst, Sarah Cloos,

Hans de Groot aan een gezamenlijk kunstwerk!

 

De middag maakt deel uit van het internationale cultuurfestival voor de jeugd

 

De Betovering, dat plaatsvindt in Den Haag in de herfstvakantie.
In de maanden voorafgaand aan Beestenboel zijn er workshops in bibliotheken en buurthuizen met verhalen, improvisaties en tekeningen verzorgd door de Haagse Kunstkring en Stichting Beleef Taal.

Het resultaat hiervan is te bewonderen op 18 oktober.

Toegang:
€ 8,50 (Regulier)
€ 4,25 (Ooievaarspashouders)
Koop hier uw tickets!

Locatie: Albert Vogelzaal

Alle activiteiten vinden plaats in de Haagse Kunstkring, Denneweg 64, Den Haag, tenzij anders vermeld.

Zondag 1 oktober, 15.00 uur

 

Vrijdag 6 oktober en zaterdag 7 oktober, 10.00-17.00 uur
Masterclasses Jong Talent voor duo's zang en piano van conservatoria

Woensdag 4 oktober, Dierendag, 20.00-22.30 uur
Mix van optredens

Zondag 8 oktober, 15.00 uur

Woensdag 11 oktober, 20.00-22.30 uur

27 september t/m 22 oktober 2023
Beeldenexpositie in de Tuin van de Haagse Kunstkring

Woensdag 18 oktober, 14.00-16.00 uur

Lees meer: Beestenboel, middag voor kinderen (7 – 12 jaar)

27 september t/m 22 oktober 2023
Groepsexpositie Kris Spinhoven e.a.

Lees meer: Locatie Den Haag

Woensdag 27 september t/m zondag 22 oktober 2023

Lees meer: Bestiaire: Dieren paraderen door de Haagse Kunstkring

27 september t/m 22 oktober 2023
Expositie Albert Vogelzaal door leden van de Haagse Kunstkring in het kader van 'Bestiaire'

Lees meer: Bestiaire - Tentoonstelling kunstwerken van leden van de Haagse Kunstkring

Vrijdag 13 oktober, 20.00 uur
‘Jouw hart is mijn kazerne’ door Ruud Vermeer.

Lees meer: Bestiaire V - Lezing over Guillaume Apollinaire

26 oktober 2023, 20.00 uur
100 jaar Maison d’Artiste van van Doesburg en van Eesteren. Een tweegesprek tussen Mick Eekhout en André Kruysen.

Lees meer: Van droom naar daad in de spagaat? Gesprek met Mick Eekhout en André Kruysen.

Zondag 15 oktober, 15.00 uur
Interactief gesprek met bezoekers over alle lopende tentoonstellingen.

Lees meer: De kunstenaar wordt gezien

Orpheus en Eurydice

Orpheus en Eurydice is een van de bekendste mythische liefdesgeschiedenissen uit de wereldliteratuur. 

 

Door het hele land werd de fantastische zanger Orpheus geprezen.

Hij was de zoon van koning Oiagros van Thracië en had van zijn moeder Calliope de gave van de zangkunst geërfd, waarmee hij alle mensen in vervoering bracht.

Apollo schonk hem een lier en wanneer Orpheus zijn gezang liet horen, kon niemand de goddelijke macht ervan weerstaan.

Alle dieren in de natuur, de bomen en zelfs de stenen bracht de zanger in beweging.

Hij kon zijn geluk niet op toen hij de nimf Eurydice trouwde.

Het geluk was van korte duur.

Toen de nimf achternagezeten werd door Aristaios, die haar wilde aanranden, werd zij door een adder gebeten.

Het was een kleine wond,

maar uiteindelijk stierf ze eraan.

 

Orpheus kon zich echter geen leven zonder Eurydice voorstellen.

 

Hij zong een klaaglied en toen omringden de wilde dieren hem en de bomen hielden hun ruisen in.

Orpheus bedacht een ongekend plan.

 

 

Hij zou in de onderwereld neerdalen en de heerser over de schimmen smeken zijn echtgenote aan hem terug te geven.

 

Bij de poort die naar de onderwereld leidde daalde hij af.

 

Eens bij de troon, waarop Hades met zijn vrouw Persephone als heerser over de doden zetelde, nam hij zijn lier en begon te zingen.

 

Toen gebeurde er in de onderwereld iets unieks.

 

De schimmen luisterden naar de liefelijke klanken en weenden.

 

Tantalus vergat, zoals hij wel gewoon was,

te buigen naar het steeds terugwijkend water.

De Danaïden dachten er niet meer aan de zeef te proberen te vullen.

 

Sisyphos zat op de steen die hij telkens tegen een berg moest optorsen.

 

Ook het koningspaar was diep ontroerd en besloot Eurydice weer met hem te verenigen, op één voorwaarde:

Orpheus moest voor zijn geliefde lopen en mocht niet naar haar omkijken, voor ze het zonlicht hadden bereikt.

Zo liepen ze naar boven, Eurydice achter Orpheus, Orpheus vroeg dingen aan Eurydice;

"Eurydice gaat alles goed?

Eurydice ik heb je gemist!"

 

Eurydice wilde dat hij haar vertrouwde en antwoordde één keer niet.

Orpheus begon zich zorgen te maken en vroeg zich af of Eurydice wel degelijk mee was gekomen.

 

Hij keek achter zich en zag dat hij een fout had gemaakt, want Eurydice stond wel achter hem.

 

De afspraak was verbroken en Eurydice mocht niet terugkeren naar de bovenwereld.

Intens verdrietig keerde Orpheus terug naar zijn vaderland.

 

Drie jaren verstreken en Orpheus zonderde zich steeds meer af.

Niemand werd zozeer door de nimfen gehaat als hij, omdat hij van geen liefde voor vrouwen meer wilde weten (volgens Ovidius' Metamorfosen wijdde Orpheus zich exclusief aan de jongensliefde).

 

Op een fatale dag kwam zelfs een groep Maenaden op Orpheus af, al roepend:

 

"Daar is hij, de vrouwenhater, die niets meer van ons wil weten" en blind van haat scheurden zij Orpheus levend in stukken.

 

Orpheus' ziel zweefde omlaag naar het schimmenrijk, waar hij Eurydice omhelsde en sindsdien lopen ze samen gelukkig over de Elysese velden.

 

En telkens als hij eens vooruitliep, mocht hij ongestraft naar zijn geliefde omzien.

Orpheus and Eurydice

is one of the best-known mythical love stories in world literature.

 

 

The fantastic singer Orpheus was praised throughout the country.

He was the son of King Oiagros of Thrace and had inherited from his mother Calliope the gift of singing, with which he delighted all people.

 

Apollo gave him a lyre, and when Orpheus sang his song, no one could resist its divine power. The singer set all the animals in nature, the trees and even the stones in motion.

 

He couldn't believe his luck when he married the nymph Eurydice.

The happiness was short-lived. When the nymph was chased by Aristaios, who wanted to assault her, she was bitten by an asp.

 

It was a small wound,

but it eventually killed her.

 

However, Orpheus could not imagine life without Eurydice.

 

He sang a dirge and then the wild beasts surrounded him and the trees stopped their rustling.

Orpheus came up with an unprecedented plan.

 

He would descend into the underworld and beg the ruler of the shades to return his wife to him.

 

He descended at the gate that led to the underworld.

 

Once at the throne where Hades sat with his wife Persephone as ruler over the dead, he took his lyre and began to sing.

 

Then something unique happened in the underworld.

 

The shadows listened to the sweet sounds and wept.

 

Tantalus forgot, as he was wont to do,

to bow to the receding water.

The Danaids thought no more about trying to fill the sieve.

 

Sisyphos sat on the stone that he had to carry up against a mountain.

 

The royal couple were also deeply moved and decided to reunite Eurydice with him, on one condition:

Orpheus had to walk in front of his beloved and not look back at her until they had reached the sunlight.

So they walked upstairs, Eurydice behind Orpheus, Orpheus asked Eurydice things;

"Eurydice are you okay?

Eurydice I missed you!"

 

Eurydice wanted him to trust her

and once didn't answer.

Orpheus began to worry and wondered if Eurydice had really come along.

 

He looked behind him and saw that he had made a mistake, because Eurydice was behind him.

 

The agreement was broken and Eurydice was not allowed to return to the upper world.

Intensely sad, Orpheus returned to his homeland.

 

Three years passed and Orpheus isolated himself more and more.

 

No one was hated more by the nymphs than he, because he no longer wanted to love women (according to Ovid's Metamorphoses, Orpheus devoted himself exclusively to the love of boys).

 

One fateful day, a group of Maenads even approached Orpheus, shouting,

 

"There he is, the misogynist, who no longer wants to know anything about us," and, blind with hatred, they tore Orpheus alive into pieces.

 

Orpheus' soul floated down to the realm of shadows, where he embraced Eurydice and since then they have walked happily together across the Elysian fields.

 

And every time he walked forward, he was allowed to look back at his beloved with impunity.

In de kunst(wereld)

De mythe van Orpheus en Eurydice inspireerde tal van artiesten, vooral in de muziek, omdat Orpheus zowat het prototype is van de (ideale) zanger.

Maar ook in de literatuur, toneelkunst, film en schilderkunst werden velen door de mythe geïnspireerd, waaronder de volgende:

 

 

Verschillende muziekverenigingen dragen Orpheus in hun naam, zoals:

 

 

 

Verschillende muziekverenigingen dragen Orpheus in hun naam, zoals:

 

Verschillende muziekverenigingen dragen Orpheus in hun naam, zoals:

 

In the art (world)

The myth of Orpheus and Eurydice inspired many artists, especially in music, because Orpheus is almost the prototype of the (ideal) singer.

But many were also inspired by the myth in literature, theater, film and painting, including the following:

 

  • Jean Cocteau adapted the story into a film in 1950 as Orphée, based on his 1926 play of the same name.
  • Marcel Camus adapted a Brazilian version of Orfeu Negro in 1959, based on a play by Vinicius de Moraes.
  • Le Testament d'Orphée, film by Jean Cocteau from 1960 with Pablo Picasso, Brigitte Bardot and Cocteau as himself.
  • Painter Frederico Cervelli.
  • Composer Claudio Monteverdi laid the foundation for classical opera with L'Orfeo.Christoph Willibald Gluck wrote Orfeo ed Euridice, of which the dance of the blessed spirits is one of the most popular pieces of classical music.
  • Jacques Offenbach wrote the operetta Orphée aux enfers. The story of this is a light-hearted variation on the myth: Eurydice is a frivolous woman here and when she dies, Orpheus is happy to be rid of her. He undertakes the journey to the underworld to retrieve her reluctantly and only at the insistence of others.
  • Franz Liszt wrote a symphonic poem Orpheus.
  • Kurt Weill made a cantata in 1926 based on the poem 'Der Neuer Orpheus' by poet Yvan Goll.
  • Choreographer George Balanchine, in collaboration with composer Igor Stravinsky, created a thirty-minute ballet Orpheus in Hollywood, California in 1947.
  • The song From the Underworld by The Herd from 1967 is based on the legend.
  • Frank Boeijen wrote a song about the story and released it on the CD special Tender Time Orpheus.
  • The Orpheus theme is dominant in most of the oeuvre of the Dutch poet Gerrit Achterberg
  • in most of the oeuvre of the Dutch poet Gerrit Achterberg.
  • Harry Mulisch used the myth of Orpheus and Eurydice as the background for his book Two Women.
  • Steve Hackett based a composition for guitar and orchestra on the myth, entitled Metamorpheus.
  • Nick Cave released a CD entitled The Lyre of Orpheus in 2004 and performed his interpretation of the story of Orpheus in the title track.
  • Salman Rushdie used the myth as the basis for his book The Ground Beneath Her Feet.
  • Hubert Lampo wrote the book Kasper in the Underworld, which is a direct comparison to the myth.
  • Anais Mitchell released the folk opera “Hadestown” in 2010.
  • Wim Vandekeybus based the performance “Blush” on the story of Orpheus
  • Jean Anouilh wrote a modern version of this story as a play, “Eurydice.”
  • Reinhard Mey sings 'Ich möchte wie Orpheus singen'.
  • The 1978 novel What Dreams May Come by the American writer Richard Matheson and the 1998 American film of the same name by Vincent Ward show strong similarities with the story of Orpheus and Eurydice.
  • Neil Gaiman gives Orpheus a place as the son of Morpheus in his comic book saga Sandman: The Song of Orpheus, included in the collection Fables and Reflections.
  • On Reflektor by the band Arcade Fire, several songs refer to this myth.
  • Czeslaw Milosz wrote the poem Orpheus and Eurydice, in memory of his wife.
  • Rainer Maria Rilke wrote Sonnets to Orpheus in 1922.
  • The Israeli band Orphaned Land has a song called “Like Orpheus.”
  • David Sylvian - song Orpheus from album Secrets of the Beehive 1987
  • Jóhann
  • Jóhannsson composed Orphée, minimalist music
  • Several music associations have Orpheus in their name, such as:
  • the Orpheus Institute
  • the Royal Schiedam Men's Choir Orpheusthe Royal Orchestra Orpheus from Tilburg
  • Vincent Ward's 1998 film has strong similarities with the story of Orpheus and Eurydice.
  • Neil Gaiman gives Orpheus a place as the son of Morpheus in his comic book saga Sandman: The Song of Orpheus, included in the collection Fables and Reflections.
  • On Reflektor by the band Arcade Fire, several songs refer to this myth.
  • Czeslaw Milosz wrote the poem Orpheus and Eurydice, in memory of his wife.
  • Rainer Maria Rilke wrote Sonnets to Orpheus in 1922.
  • The Israeli band Orphaned Land has a song called “Like Orpheus.”
  • David Sylvian - song Orpheus from album Secrets of the Beehive 1987
  • Jóhann Jóhannsson composed Orphée, minimalist music
  • Several music associations have Orpheus in their name, such as:
  • The Orpheus Institute
  • the Royal Schiedam Men's Choir Orpheus
  • the Royal Orchestra Orpheus from Tilburg
  • Several music associations have Orpheus in their name, such as:
  • the Orpheus Institute
  • the Royal Schiedam Men's Choir Orpheus
  • he Royal Orchestra Orpheus from Tilburg